HAYATIM VE HATIRATIM
HAKKINDADIR
CEMAL ÇALIŞKAN
Anadolu’nun
kırsal bir köyünde 24 Nisan 1953 tarihinde güzel mevsim Baharda dünyaya
gelmişim. İlçemiz Ahırlı olup Toroslar dağlarının Kuzeyine kurulmuş, köyümüzde
İlçenin kuzeyindedir. İlçemizin ismi,
Osmanlı atlarının yetiştirdiği çiftliklerin bulunmasındandır. Beni dünyaya getiren Garip anam, beni dünyaya
getirdiği 24 Nisanda 2009 yılında hirete intikal etmiştir.
Ruhu şad olsun.
Köylerde
hayat zordur. Köyün erkekleri gurbette, kadın ve çocuklar köydeki işleri
yaparlardı. Köyde en önemli işler, çiftçilik ve hayvancılıktı. Bir de kışın
ısınmak için yakılan odunlardı. Biz çocuklar orakla ekin biçme, dağlarda hayvan
gütme vaz geçilmez görevlerimizdi. Çocukluğumuz her çocuk gibi, komşuların
meyve bahçe ve bostanlarında aşırmalarımızda olmuştur. Çocukluğumda köpeklerle fazlaca içlidışlı
olduğum bilinir. Özellikle Yayla ile köyün arası bir saatten daha uzaktır.
Yaylaya giderken yolumuz dağdan geçerdi. Bu nedenle çoğu kez kurt ve tilkiye
çokça rastlamak olağandı. Bu nedenle yaylaya giderken köpeksiz yola düşmezdim.
Köyümüz ilçeye 8 km uzaklıkta olup bir
Karakeçili Yörük köyüdür. Köyün ismi bademlidir. Atalarımız Orta Asya’dan
geldiğinde, köyün kurulduğu yerler orman ve badem ağaçlarıyla kaplıymış. Atalarımız yerleştikleri yere Orman köyü,
yerine bademli demişler. Köy olunca da, köyümüzün ismi Bademli olmuştur. Köyümüz,
Osmanlının bir döneminde, çokça koyun ve keçi ve çiftlikler varmış. Osmanlıya köyün, vergi verdiği Tarihi kayıtlarda
bulunmaktadır.
İçinde
doğduğum ev, ana babamla birlikte ikisi kız dört oğlan olup sekiz kişilik bir
evde büyüdüm. Altı kardeşten üçüncüsü bendim. Ana babam okul okumamışlar.
Kardeşlerimin hepsi İlkokul mezunudur. Çocukluğum güzel geçti, hatırımdan
çıkmayan olaylar bayramlardı. Köyde her sülale ait odalar vardı. Bayramlarda,
buralarda bütün sülale toplanır, büyükler, gençler ve çocuklar için ayrı sofra
kurulur. Yemek yemeye hep birlikte başlanır, bitince de dua ile sona ererdi.
Sonra odada olanlarla önce bayramlaşılır, sonra bütün çocuk ve gençler bütün
köy odalarındakilerle, bayramlaşılırdı.
Tahsilimi
köyümde yaptım. Okurken baharda kırlara okul gezileri yapılır, komşu köy
çocuklarıyla güreş yapardık. Okul bitince köyün diğer çocukları gibi, İstanbul’a
çalışmaya gittim. Köye dönüşümde, bir müddet Bozkır ilçesinde Kuran Kursuna
gittim. Oradan Afyon ilinin Bolvadin ilçesinde İmam Hatip lisesini 1973_74
yılında bitirdim. Yaz tatillerinde bütün tahsilim boyunca, İstanbul’da seyyar
satıcılık yaparak okudum. Şu gerçeği de söylemeyi vazife biliyorum. İmam Hatip
ve Kuran Kursunda okuyanların çoğu, doğdukları ev ve ailelerinden daha fazla bu
toplumdaki hayır sahiplerine borçları vardır. Çünkü onların geçimlerini bu t hayır
sahipleri karşılamıştır.
979 yılında İstanbul, Ortaköy Eğitim
Enstitüsünü bitirdim. Sonra Ankara’ya görev nedeniyle gittim. Orada görevdeyken
1985_86 yıllarında Dil Tarih Fransızca bölümüne devamdan sonra terk ettim. Akabinde
1988 yılında Ankara ilahiyat fakültesine kayıt olup 1993 yılında oradan mezun
oldum. 1993 yılından itibaren Milli Eğitim bakanlığında öğretmen olarak görev
yapmaya başladım. 2006 yılında en son görev yaptığın K. ören etlikteki bir
ilköğretimden emekli olup memleketim olan Konya’ya yerleştim halen orada
oturmaktayım.
Yazı
hayatıma gelince İlkyazım, Konya’da yayınlanan Oku mecmuasında, ilk şiirim,
Ezanla ilgili olup Türkiye gazetesinde 1979 de yayınlanmıştı. Okuyucudan ilk
aldığım mektup da bu sırada bir asker kardeşimden olmuştu. Haftalık
yazı yazmaya Bozkır Postasında 1997_98 yılında başlayarak 2014 yılına kadar
sürmüştür. Ankara’da yayınlanan Anayurt gazetesinde 2000 yılından 20013 yıllarında
haftalık yazılarıma devam ettim. 2013 yılında 6 ay kadar Konya’da Yayınlana
Real gazetesinde yazılarım yayınlandı. Basılmış olarak bir şiir kitabı ve
eğitimle ilgili olarak lisans tezim basılmıştır. Söz unutulur, yazı ise baki
kalır. Bu nedenle yazdıklarımı ve tecrübelerimi yararlı olur niyetiyle, kitap
haline getirmeyi düşünüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder